Współuzależnieni reagują na uczucia, zachowania, myśli i problemy innych. Reagują na kryzysy, często ogarnia ich panika. Współuzależnieni reagują złością, wstydem, poczuciem winy, nienawiścią do samych siebie, zamartwianiem się, bólem, kontrolowaniem, depresją, rozpaczą i wściekłością. Wytrącają ich z równowagi zarówno błahe, jak i poważne problemy. Cały czas trwają w pogotowiu, spięci i czujni. Reagują pochopnie na cudze działanie, myśli, bez zastanowienia, nie rozważając jak zachować się w danej sytuacji. To powoduje, że przekazują kontrolę nad sobą innym. Nie działają według tego, co byłoby dla nich najlepsze. Reagowanie z reguły nie daje rezultatów, nie pozwala na zachowanie spokoju i pogody ducha.
Współuzależnieni reagują, bo boją się tego, co może się stać, bo nie czują się dobrze, bo wyolbrzymiają wszystko.
Receptą na to jest podejście z większym dystansem do problemów, pozwolenie innym na bycie sobą, danie szansy życiu. Każdy sam odpowiada za siebie, nie musimy wstydzić się za zachowania innych osób. Nie musimy brać odmowy osobiście, tracić wiary w siebie w zależności od tego, co myślą o nas inni. Nie musimy pozwalać na to, aby zachowanie innych wpływało na nasz spokój i poczucie wartości.
Nie chodzi o to, abyśmy w ogóle nie reagowali, tylko abyśmy nie reagowali zbyt silnie, aby to nie sprawiało nam bólu.
Metody na poradzenie sobie z nadmiernym reagowaniem:
- nauczenie się rozpoznawania, kiedy nadmiernie reagujemy - informuje nas o tym utrata spokoju i pogody ducha
- nauka rozluźniania się - ograniczenie mówienia, pójście na spacer, kontakt z przyjaciółką, medytacja
- przeanalizowanie tego, co się stało - rozmowa z zaufaną osobą, wyjawienie swoich uczuć, zastanowienie się, czy próbowaliśmy wpłynąć na kogoś, jak poważny jest problem, czy ktoś nie wyzwolił naszego poczucia winy
- zastanowienie się, co możemy zrobić, aby zająć się sobą - czy musimy z kimś szczerze porozmawiać, czy musimy podjąć decyzję (pamiętając o tym, za co jesteśmy odpowiedzialni), poczekać, aż ucichną emocje przed podjęciem decyzji, zwolnienie tempa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz