Samoakceptacja

Drugim filarem poczucia własnej wartości jest samoakceptacja. Bez niej poczucie własnej wartości jest niemożliwe. Wyróżniamy trzy poziomy samoakceptacji.
Pierwszy poziom to stać po swojej stronie, być swoim sprzymierzeńcem, szanować i troszczyć się o siebie. Jest odmową bycia swoim wrogiem. Jest uznaniem swojego prawa do istnienia.
Drugi poziom to gotowość uznania wszystkich naszych myśli, uczuć, potrzeb, swojego zachowania.Jest uznaniem naszych uczuć, nawet negatywnych, co nie znaczy, że mają one decydować o naszym postępowaniu. Jest to poczucie realizmu, szacunku wobec rzeczywistości. Zaakceptować to znaczy doświadczyć, nie tylko być dostrzec.
Samoakceptacja jest wstępnym warunkiem rozwoju. Nie można pokonać uczuć czy błędów, do których się nie przyznajemy.
Trzeci poziom samoakceptacji wiąże się ze współczuciem, byciem przyjacielem dla samego siebie. Jest poznaniem motywów swoich czynów, nie potępianiem siebie, chociaż uznaniem, że coś mogliśmy zrobić źle.
Samoakceptacja siebie wiąże się z akceptacją własnego ciała i własnych uczuć, bez odcinania się od nich, pozwalania sobie na ich przeżywanie. Służy jej zaakceptowanie wcześniej odrzucanych aspektów własnej osoby. Akceptacja siebie jest też warunkiem zmiany na lepsze, rozwoju.